60.yılında James Bond
Pek çok James Bond hayranı üzere, sinema imalcisi Mat Whitecross’un “No Time To Die”ı izlemek için sinemaya gidişi, sonraki gün sineması tekrar izlemek için salona geri dönüşüyle sonuçlandı. “Filmi çıktığı gün izledim, süper sonu beni çok etkiledi ve sineması tekrar görmem gerektiğini biliyordum,” diye kelama başlıyor ve ekliyor Whitecross: “Filmin müziğini takdir etmek için nitekim geri dönmem gerekiyordu.”
SAATLER SÜREN ARŞİV İNCELEMESİ
“No Time To Die”, Whitecross’u ve dünyanın dört bir yanından sayısız sinemaseveri mest ederken, Whitecross son projesi olan ve James Bond sinema serisinin 60. yıl dönümü kutlamalarının modülü olarak Prime Video’da yayınlanacak “The Sound of 007” belgeseli üzerinde çalışıyordu. Whitecross, belgeseli için araştırmalarına saatler süren arşiv materyallerini inceleyerek ve yıllar boyunca sinemaya katkıda bulunan değerli bireylerle yeni röportajlar çekerek devam etti. Bir yandan da sinema serisinin ikonik müziğinin hikayesini 90 dakikalık kısıtlı müddet dahilinde yakalamanın en güzel yolunu bulmaya çalışıyordu.
Whitecross, “Her müziğe ve her partisyona detaylarıyla girmek için 10 kısımlık bir televizyon dizisine gereksiniminiz var,” diye bahsediyor; “Ancak çok hoş bir final sineması olarak vazife yapan ‘No Time To Die’ı izlerken, onu sinemamızın omurgası olarak kullanabileceğimizi fark ettik. Hans Zimmer, Johnny Marr ve Daniel Craig üzere sanatkarların yanı sıra Billie Eilish ve Finneas O’Connell üzere birçok sanatkara erişme fırsatımız oldu. Bu sinema sayesinde geçmişe dönerek yıllar boyunca James Bond serisini oluşturan anları zekice yansıtabileceğimizin farkına vardık.”
HİÇBİR SİNEMA SERİSİ TAKLİT EDEMEZ
Whitecross, “No Time To Die”ı ikinci kere izlerken, Zimmer’ın müziğe getirdiği yeniliklerden çok etkilendiğini belirtiyor: “Eşsiz siren sesini duyabiliyorsunuz; Hans, şarkıyı ve bilhassa müzikçiyi sinema müziğine dahil etmiş. Daha evvel kimse müzikle bu türlü bir şey yapmamıştı. Bunun müzik için olağanüstü bir kullanım şekli olduğunu düşünüyorum.” Whitecross’un “The Sound of 007” belgeseliyle, 25 resmi sinemadan oluşan serinin müzikal yapısının tamamına yer vermesi imkansız olsa da, izleyenler güçlü ve ödüllendirici bir seyahate çıkıyor. Birebir vakitte Whitecross en ikonik kesimleri keşfetmeye davet ediyor: “David Arnold, Bond müziklerinin başlı başına kendi içinde bir müzik çeşidi olduğunu söylüyor ve bu tıp lounge, swing, new wave ve hatta Jack White ile punk estetiğine kadar her şeyi kapsayacak kadar geniş,” diyerek ekliyor; “Bond sinemalarına, Shirley Bassey ve Matt Monro’dan Billie Eilish’e kadar, müzik tarihindeki en uygun pop müzisyenlerinin birden fazla dahil. Hiçbir sinema serisinin bunu taklit etmesi mümkün olmayacak.”
“ULUSAL MARŞ HAKKINDA KONUŞMAYA BENZİYOR”
Whitecross’un sineması, James Bond müzikçileri ve kelam muharrirlerinden kusursuz bir dizi röportajı da içeriyor ve “The Sound of 007”nin en unutulmaz anekdotlarından kimileri onların kıssaları aracılığıyla ortaya çıkıyor. Duran Duran ve John Barry’nin “A View To A Kill”de vakit zaman kuvvetli münasebetlerinin sırlarını paylaşmaları, Nancy Sinatra’nın “You Only Live Twice”ı kaydetmek için stüdyoya adım atmasının hayatının en korkutucu anlarından biri olduğunu hatırlaması üzere samimi ve dokunaklı anlardan, Barbara Broccoli’nin potansiyel bir iş birliği hakkında Amy Winehouse ile yaptığı görüşmesini paylaşması üzere çok eğlenceli anılara yer veriliyor.
Whitecross, James Bond müzikleri hakkında konuşmanın ulusal marş yahut bir türkü hakkında konuşmaya benzediğini söylüyor: “Hiç yazılmamışlar üzere geliyor, güya her vakit oradaydılar. Her müzik kendi vaktine ilişkin ancak tıpkı vakitte Bond’u da yansıtıyor. Onu vakitsiz yapan farklı ögelerin bu birleşimi var. Müzikler ve müzikler, vakitte bir anının enstantanesi ve bu tarihteki öteki hiçbir sinema serisi için geçerli değil.”
patronlardunyasi.com
